Vestibüler Nörit
Anasayfa / Kulak Hastalıkları / Vestibüler Nörit
Vestibüler nörit nedir?
Bulantı-kusma ile birlikte akut vertigo atağı ile karakterize periferik vestibüler bir hastalıktır. Kadın ve erkeklerde eşit oranda görülen, daha sık olarak üçüncü ve dördüncü dekadlarda karşımıza çıkan bir vestibüler hastalıktır.
Vestibüler nörit neden olur?
Etiyolojisi kesin olarak bilinmemektedir. Viral infeksiyonların vestibüler siniri infeksiyon sırasında veya infeksiyon sonrası etkilediği, buna bağlı oluşan geçici sinir dejenerasyonunun olaya neden olduğu düşünülmektedir. Öyküde hastaların yaklaşık yarısında geçirilmiş bir üst solunum yolu öyküsü bulunur.
Vestibüler nörit en sık hangi yakınmalarla hekime başvurur?
Vestibüler nöritte en öne çıkan yakınma baş dönmesidir. Baş dönmesi tipik olarak ani başlar. Baş dönmesiyle birlikte şiddetli bulantı ve kusma genellikle tabloya eşlik eder. Hastalığı diğer vertigo ataklarından ayıran en önemli özelliklerden biri hastanın işitme ile ilgili yakınmasının olmaması, yapılan diyapazon ve odyometrik testlerin normal bulunmasıdır. Vertigo atağı hastadan hastaya değişen sürelerde devam eder. Genellikle semptomlar ilk birkaç gün çok şiddetlidir ve daha sonra ani baş dönmesi yavaş yavaş yerini dengesizlik hissine bırakmaya başlar. Bu dengesizlik hissi hastalarda bazen aylarca devam edebilir, ilaçlara yanıt vermeyebilir. Genellikle tek kulak tutulur ve hasta atağı geçirdikten sonra tekrarlamaz.
Tanıda fizik bakıda en önemli bulgu nedir?
Ani başlayan vertigo ile başvuran bulantı-kusma yakınması olan hastada spontan nistagmus görülmesi tanı için tipiktir. Hastanın otoskopisi önceden bir kulak hastalığı yoksa normal olarak saptanır.
Tanıyı destekleyen bulgular nelerdir?
Vestibüler nörit tanısında odyometrinin normal olması ve atak tarafındaki kulakta kalorik testte yanıtın azalması veya kaybolması tanıya yardımcı bulgulardır. Hastalık bulguları iyileştikçe kalorik test de normale döner
Tedavide hastaya neler önerilmelidir?
Hastalık kendini sınırlayan bir hastalıktır. Bu nedenle semptomlara yönelik tedavi yaklaşımları önerilir. Hastanın yatak istirahati yapması, vestibüler supresanlar ve antiemetikler semptomları azaltmada yardımcıdır. Dimenhidrinat gibi, H1 reseptör antagonistleri özellikle antiemetik olarak tercih edilen ajanlardır. Kesin kanıtlar olmamakla birlikte sistemik kortikosteroidlerin akut dönemde hastalarda yararlı olduğu düşünülmektedir.
Benzodiazepinler, özellikle diazepam ve lorazepam hastalık nedeniyle anksiyetesi artmış olgularda tedaviye eklenebilir.
Nadiren semptomların bir haftadan daha uzun sürmesi durumunda vestibüler rehabilitasyon egzersizleri faydalı olabilir.